Moje potyczki z poezją - współczesne cz.4

****

gdy przyjdzie dzień
nasza ostatnia godzina
żal będzie opuszczać
to co piękne
tę ziemię naszą
to  niebo
żal wszystkiego
co nas otaczało
i gdzie się żyło
kiedy to zleciało?
jeszcze tak niedawno
gdy matka karmiła
nasze dzieciństwo
szkolne lata
podwórkowe zabawy
kiedy to przeleciało
nasze młodzieńcze lata
i niejedna miłość
to już jest za nami
wstąpienie z ukochaną
na nową drogę życia
i kochane dzieci
gdzie nasza młodość
wraz z ich  dorastaniem przeleciała
i wnuki które
przywróciły chęć do życia
 pokonanie niejednego bólu
 a teraz leżymy w chorobie
głęboko się zastanawiamy
patrzymy w niebo
przez załzawione  oczy
i na ziemię
 że nie będziemy stąpać po niej
takie to życie
było nie ma
czas zrobić miejsce
dla innych
ale
najbardziej żal
tej kobiety
przy sobie
to jakie życie tam?




****

 kobiety, kobiety
lata przeleciały wam
starość w oczy zagląda
zmarszczki na twarzy
kilogramy
których ciężko się pozbyć
co zerkniecie do lustra
krzyk
nie znowu jest dziś
więcej
a wczoraj nie było tyle
co spoglądniecie na fotki dzisiejsze
znowu zrobił źle
babskie gdybanie
stawianie sobie pytań
zdjęcia ok
tylko dlaczego jesteśmy
takie stare
wczoraj byłyśmy
młode ładne
czterdzieści lat temu
czasu już nie zatrzymasz
lata młodości przeleciały
bądźcie takie jakie dziś jesteście
cieszcie się życiem
dobrym zdrowiem
dziećmi i wnukami
i nie szukajcie w sobie
starości
a może do twarzy wam z tym





Roman Trojnack
**************