Spotkanie z poezją - Gościnnie - br.Jordan Krzysztof Dylewski, franciszkanin

                                                                           Pater hemon*

Jesteś
jak deszcz i wichura
w morzu ognia
- trzęsienie ziemi
spalasz mnie
i gasisz
na kolana obalasz
by porwać w przestworza

i z Tobą jestem
i Jesteś tuż obok
i Jesteś we mnie
i Nas nie ma

i coś się kończy
i coś się zaczyna
i zmiany nie ma
i nowe się staje

latem trwa wiosna
jesienią - zima
róża rozkwita
pośród śniegu
jabłko dojrzewa
pomiędzy pąkami

* Ojcze nasz


***


- ...

                                                                                Cześć.

- ...
Nie już nie spałem.
- ...
Cieszę się, że o mnie pamiętasz,
mimo wczorajszej sprawy i dziękuję za opiekę.
- ...
Nie bądź taki skromny
i tak wiem, że czuwałeś nad moim snem.
- ...
Mógłbyś poświęcić mi trochę czasu?
Chciałbym Cię o coś zapytać.
- ...
Cieszę się.
Bo wiesz - mam problem.
Albo poczekaj chwilę.
Założę tylko habit
i już jestem u Ciebie.


***

Wiosna
tego roku
przyszła
w porze śniadania

siadła
           cicho
                                  pod oknem
                          by
                                                           Słońca
                                                                               nie zasłaniać
                                                                               nie zasłaniać
                                                                                Ziemi
                                                (ze wstydu zielonej
                                                 iż tak długo spała)

i siedziała
     cicho
                       pokorna
                                      nieśmiała

otworzyłem więc okno
                                              (zapraszając do środka)

a Ona
                  i weszła
                                     i na zewnątrz została

była
                           taka zwiewna
                                                                     (choć ciepło ubrana)

usiadła
                spojrzała
                                                                             (dalej siedząc pod oknem          
                                                                 obok mnie siedziała)

                                     czułem od Niej miłość
                                    lecz nie wiem
czy to w Niej
    ona była
czy też na nią
          Ona czekała


Wiosna
tego roku
przyszła
w porze śniadania

później dalej poszła

chociaż
                                      wciąż była pod oknem
                                   i obok mnie siedziała

         


 Opracowała - Halszka