Spotkanie z poezją - Teresa Elżbieta Pyzik

 

***

gdy jesień na dobre

zagości w mych progach

babie lato zwiąże w kokardę

rozpierzchłe marzenia

na tafli lustra

zakreślę palcem twe imię

a noc zaczesze biel włosów

bolesnym wspomnieniem

lekcję nadziei odrabiać będę

do ostatnich godzin snu

***

kocham

spokój moich myśli

gdy tuż obok jesteś

szybkie ruchy dłoni

wygładzające  drogi zmarszczek

tak radosne lustro wnętrza

jak o świtaniu łąka kwiatów

rozciągam po naszym niebie

aby jawą się stały

niedomalowane do końca tajemnice

słowami wypełniam usta

o podróży wspólnej

bo ciągle jesteśmy spóźnieni

więc może tym razem

zdążymy

na wspólne przemijanie

haiku

jesień płacząca

bez fantazji jak dzisiaj

zmienia snów barwy

***

w ciszy płomieni

autostrada do nieba

czasem przeszłym spowita

***

dzień żagle zwinął

szum pereł ametystowych

usypia niebo

***

w letnim pejzażu

chmura skrzydeł nade mną

deficyt urodzeń

***

baldachim  nieba

gwiazdami wysrebrzony

podziwiam jak Kant

W drodze - bloog.pl